uspokajać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uspokajaćam, uspokajaća, uspokajaćają, uspokajaćany {{/stl 8}}– uspokoić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, uspokajaćkoję, uspokajaćkoi, uspokajaćkój, uspokajaćkojony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uspokajać się – uspokoić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się spokojnym, łagodnym, cichym, uśmierzać swoją agresję, uciszać podniesiony głos : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uczniowie uspokoili się dopiero na widok dyrektora szkoły. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uspokajać — → uspokoić … Słownik języka polskiego
uspokoić — dk VIa, uspokoićoję, uspokoićisz, uspokój, uspokoićił, uspokoićojony uspokajać ndk I, uspokoićam, uspokoićasz, uspokoićają, uspokoićaj, uspokoićał, uspokoićany 1. «skłonić, zmusić do ciszy, do milczenia, przywrócić spokój, wprowadzić ład,… … Słownik języka polskiego
uśmierzać — ndk I, uśmierzaćam, uśmierzaćasz, uśmierzaćają, uśmierzaćaj, uśmierzaćał, uśmierzaćany uśmierzyć dk VIb, uśmierzaćrzę, uśmierzaćrzysz, uśmierz, uśmierzaćrzył, uśmierzaćrzony 1. «koić, łagodzić, uspokajać» Środki uśmierzające ból. 2. «tłumić,… … Słownik języka polskiego
cichnąć — ndk Vc, cichnąćnę, cichnąćniesz, cichnąćnij, cichł (cichnąćnął), cichła, cichli «stawać się cichym, cichszym; pogrążać się w ciszy, uciszać się, milknąć» Czyjeś głosy, kroki cichły. Zgiełk zabawy cichł. Miasto cichło, pustoszało. przen.… … Słownik języka polskiego
koić — ndk VIa, koję, koisz, kój, koił, kojony «wpływać łagodząco na kogoś, na coś; uśmierzać, uspokajać» Koić ból, cierpienia. Cisza koi nerwy. ∆ med. Leki, środki kojące «środki psychotropowe działające w sposób uspokajający głównie na ośrodkowy układ … Słownik języka polskiego
łagodzić — ndk VIa, łagodzićdzę, łagodzićdzisz, łagodzićgodź a. łagodzićgódź, łagodzićdzony «czynić łagodnym, mniej gwałtownym, mniej dotkliwym, przykrym; zmniejszać kontrastowość czegoś, uspokajać, powściągać, koić» Czas łagodzi cierpienia. Łagodzić… … Słownik języka polskiego
nerw — m IV, D. u, Ms. nerwwie; lm M. y 1. «splot włókien o różnej grubości i długości, okrytych wspólną otoczką, przewodzących bodźce czuciowe i ruchowe» Nerw twarzowy, wzrokowy, słuchowy. Porażenie, zapalenie, paraliż nerwu, nerwów. ∆ Nerw błędny… … Słownik języka polskiego
słabnąć — ndk Vc, słabnąćnę, słabnąćniesz, słabnąćnij, słabł a. słabnąćnął, słabła, słabnąćbli 1. «stawać się słabym, coraz słabszym; tracić siły, omdlewać» Słabnąć od upału, ze zmęczenia. Serce, tętno, puls komuś słabnie. 2. «tracić na sile, tracić… … Słownik języka polskiego
ściszać — ndk I, ściszaćam, ściszaćasz, ściszaćają, ściszaćaj, ściszaćał, ściszaćany ściszyć dk VIb, ściszaćszę, ściszaćszysz, ścisz, ściszaćszył, ściszaćszony «czynić cichym, cichszym, mało słyszalnym, przyciszać, przytłumiać; także: zmuszać, skłaniać do… … Słownik języka polskiego
